از اونجایی که به کمک برنامه ریزی مناسب، با اتلاف وقت و انرژی کمتری به کارامون میرسیم، طبیعیه که همگی طرفدار برنامه ریزی هستیم و همیشه دنبال روش های مناسب برنامه ریزی می گردیم. تو این پست میخوام بهترین روش برنامه ریزی زمانی که خودم ازش استفاده میکنم رو بهتون معرفی کنم. پس خوندن این پست رو از دست نده.
قبل از اینکه شروع کنم بهتون بگم که من تاکیدم روی برنامه ریزی زمانی هستش نه برنامه ریزی ساعتی! من برای خودم برنامه ریزی ساعتی انجام نمیدم و به نظرم برنامه ریزی زمانی داشتن بهتر از برنامه ریزی ساعتی داشتنه.
حالا چه برنامه ریزی زمانی داشته باشین چه ساعتی احتمالا خوندن این پست براتون مفیده.
پیش فرض برنامه ریزی زمانی من
برنامه ریزی زمانی من یه پیش فرضی داره و اون دسته ایی کار کردن یا بچ ورکینگ هستش. برای اینکه با مفهوم دسته ایی کار کردن آشنا شین
این پست رو مطالعه کنین . ولی به صورت خلاصه، دسته ای کار کردن یعنی کارهایی رو که ویژگی های شبیه به هم دارن رو با هم دسته کنم و با همدیگه انجامشون بدم.
من برای اینکه برنامه ریزی زمانی انجام بدم، اول کارهام رو دسته میکنم.
دسته کردن کارها
برای اینکه کارهامو دسته بندی کنم، اول تمام کارهایی که دارم رو مینویسم. مثلا این لیست کارهایی هستش که من معمولا در طول هفته انجام میدم. بعضی هفته ها بعضی از این کارها رو انجام نمیدم و بعضی هفته ها دوبرابر این کارها رو انجام میدم. ولی این لیست کارهای یک هفته عادی منه.
![]()
بعد از اینکه لیست کارهای من مشخص شد باید این ها رو با هم دسته کنم و اونایی رو که ویژگی هایی دارن که باعث میشه با همدیگه بتونم انجامشون بدم رو مشخص کنم. من این کار رو با رنگ ها انجام میدم. مثلا همون طور که تو عکس مشخصه من معاشرت با خانواده و معاشرت با دوستان، خرید و جواب دادن به دایرکت ها رو در یک دسته قراردادم. چون همشون نیاز به بیرون رفتن دارن( من معمولا از وقت هایی که تو مسیر هستم و کاری نمیتونم انجام بدم، برای جواب دادن به دایرکت ها استفاده میکنم. )
دسته بندی کارها سلیقه ای هستش و ممکنه شما برای کارهاتون دسته بندی متفاوتی داشته باشین. مثلا ممکنه دایرکت ها رو موقع استراحت کردن جواب بدین.
![]()
برنامه ریزی زمانی من (Time Theming)
من برای برنامه ریزی زمانی چند مدل کلی دارم:
مدل اول: تم هفتگی
تو این مدل اول هفته مشخص میکنم که هر روز قراره کدوم دسته از کارها رو انجام بدم؟ مثلا جمعه ها من معمولا کار مطالعات و ... انجام نمیدم و بیشتر ترجیح میدم برم بیرون. پس جمعه رو صورتی کردم. یکشنبه و دوشنبه و چهارشنبه رو اختصاص دادم به کارهایی که پشت لپ تاپ انجام میدم مثل ایمیل جواب دادن و پست نوشتن و ...
![]()
مدل دوم: تم روزانه
این مدل برنامه ریزی یعنی من هر روز ساعت های مختلفی رو برای کارهای مختلفی در نظر می گیرم. مثلا ساعت 8 تا 9 صبح هر روزم رو اختصاص میدم به مطالعه آزاد و رنگش رو زرد کردم. ساعت 5 بعد از ظهر به بعد رو اختصاص دادم به بیرون رفتن و معاشرت کردن با دوستان و خانواده پس رنگش رو صورتی کردم.
![]()
اما نکته اینجاست که بیشتر اوقات هیچ کدوم از این دو مدل برنامه ریزی رو ندارم! چون خیلی سخته که آدم از اول هفته تعیین کنه که مثلا فلان روز هفته فقط فلان کار رو میکنم یا هر روز سر ساعت خاصی فقط فلان دسته کارهام رو انجام میدم!
در عمل من 99 درصد مواقع از مدل سوم برنامه ریزی زمانی استفاده میکنم. پایه برنامه ریزی زمانی من اون دو مدل قبلی هستش اما چون برطبق تجربه میدونم که امکان پذیر نیستن، تغییراتی اعمال میکنم که برنامه بهتری داشته باشم.
مدل سوم: برنامه ریزی زمانی واقعی من
همونطور که تو عکس میبینین مثلا شنبه تا چهارشنبه من رنگ صورتی نداره چون من معمولا سعی میکنم کار های مفیدمو اون روزها انجام بدم و پنج شنبه و جمعه برم سراغ تفریحاتم.
یا مثلا من جمعه صبح رو سبز کردم و در طول هفته هم یه ساعت ظهرها وقت برای کار خونه اختصاص دادم.
چون از یه طرف اونقدری وقت ندارم که هر روز، روزی 4 ساعت کار خونه انجام بدم. از طرفی هم اگر کل هفته مثلا ظرف نشورم یا آشپزی نکنم، کارای خونه رو هم انبار میشه و نمیشه زندگی کرد! همین الگو رو برای کارهای دیگه هم در نظر گرفتم.
پس اولش تم هفتگی و روزانه رو در نظر می گیرم و اولین برنامه ریزی رو انجام میدم. بعد شروع میکنم به تغییر دادن یه جوری که میدونم این مدل الان به زندگی من بیشتر میخوره.
راستی، من نمی نویسم ساعت 8 تا 9 صبح فلان کتاب رو بخون. من فقط دسته ی کارم رو مشخص میکنم. حالا اینکه تو اون زمان چه کاری رو انجام بدم، بعدش چه کاری رو انجام بدم از قبل مشخص نیست و معمولا همون روز در موردش تصمیم میگیرم .این جوری آزادی عمل بیشتری دارم تا خودم الویت هام رو انتخاب کنم.
![]()
انعطاف واجبه!
این برنامه ای که نوشتیم کاملا ممکنه تغییراتی داشته باشه. مثلا مهمون بیاد یا کاری پیش بیاد و ... پس باید به شکل منعطفی بهش نگاه کنیم. یعنی این بلوک های رنگی قابل تغییر و جابه جایی هستن.
اهمیت ارزیابی
اینکه من الان فهمیدم هر دسته از کارها چه زمانی مناسبه براش، به خاطر اینه که بارها و بارها برنامه ریزی هفتگی کردم، جواب نداده،
ارزیابی کردم و اشکال کارم رو پیدا کردم و واسه هفته بعد تغییرش دادم و دوباره ارزیابی و...
یعنی انقدر پروسه ی ارزیابی رو انجام دادم تا به یه برنامه ای رسیدم که میتونم بگم برای من 70 -80 درصد جواب میده!
اگر تا حالا این مدلی برنامه ریزی نکردین، انتظار نداشته باشین همین اولین برنامه ایی که می نویسین عالی باشه و 100 درصد کار کنه. نه اینطوری نیست و ارزیابی کردن یه بخش خیلی خیلی خیلی مهمی از این برنامه اس.
ممنون که تا اینجا همراهم بودی و پست رو خوندی.
اگر از جدول های زمانی که تو این پست دیدی خوشت اومد میتونی از این لینک، چاپکیش رو دانلود کنی:
https://nerdishme.ir/%D8%B5%D9%81%D8%AD%D9%87/weeklytimelogprintable/
اگر پست های مربوط به برنامه ریزی رو دوست داری، به این پست ها هم سر بزن:
برنامه ریزی هفتگی با اولویت گذاری
آموزش برنامه ریزی روزانه
بعد از اینکه لیست کارهای من مشخص شد باید این ها رو با هم دسته کنم و اونایی رو که ویژگی هایی دارن که باعث میشه با همدیگه بتونم انجامشون بدم رو مشخص کنم. من این کار رو با رنگ ها انجام میدم. مثلا همون طور که تو عکس مشخصه من معاشرت با خانواده و معاشرت با دوستان، خرید و جواب دادن به دایرکت ها رو در یک دسته قراردادم. چون همشون نیاز به بیرون رفتن دارن( من معمولا از وقت هایی که تو مسیر هستم و کاری نمیتونم انجام بدم، برای جواب دادن به دایرکت ها استفاده میکنم. )
دسته بندی کارها سلیقه ای هستش و ممکنه شما برای کارهاتون دسته بندی متفاوتی داشته باشین. مثلا ممکنه دایرکت ها رو موقع استراحت کردن جواب بدین.
اما نکته اینجاست که بیشتر اوقات هیچ کدوم از این دو مدل برنامه ریزی رو ندارم! چون خیلی سخته که آدم از اول هفته تعیین کنه که مثلا فلان روز هفته فقط فلان کار رو میکنم یا هر روز سر ساعت خاصی فقط فلان دسته کارهام رو انجام میدم!
در عمل من 99 درصد مواقع از مدل سوم برنامه ریزی زمانی استفاده میکنم. پایه برنامه ریزی زمانی من اون دو مدل قبلی هستش اما چون برطبق تجربه میدونم که امکان پذیر نیستن، تغییراتی اعمال میکنم که برنامه بهتری داشته باشم.
