گزارش نویسی: عادت ساده ای که روزها رو متحول می‌کنه!

همه‌ی ما آدمها روزانه کارهای زیادی انجام می‌دیم که بعضی ها مفید، و بعضی‌های دیگه غیرمفید محسوب میشن. شاید ته دلمون دوست داشته باشیم توی ترازوی روزهای زندگی‌مون، وزنه‌ی کارهای مفید رو سنگین‌تر کنیم اما ندونیم دقیقا چطور می‌تونیم این کار رو انجام بدیم. شاید چند بار برنامه ریزی به شیوه های مختلف رو هم امتحان کرده باشیم اما جواب نداده باشه. گزارش نویسی یک روش ساده اما پرقدرتمنده که کمکمون می‌کنه از روزهامون بهتر استفاده کنیم و در آینده برنامه ریزی های مناسب‌تری داشته باشیم. 

گزارش‌نویسی 

تعریف گزارش نویسی خیلی ساده ست: ثبت کردن کارهایی که در طول روز انجام میدیم! 

این ثبت کردن میتونه خیلی کلی باشه و فقط مهمترین کارها رو یادداشت کنیم، یا میتونی کاملا جزئی باشه و تک تک فعالیت هایی که در طول روز انجام دادیم رو ثبت کنیم. توی گزارش هامون می‌تونیم به ساعت انجام شدن کارها هم اشاره کنیم، هرچند میتونه فرآیند رو سخت و طاقت فرسا کنه. بنابراین پیشنهاد من اینه که گزارش نویسی رو به صورت کلی و بدون زمان آغاز کنید، و اگر دیدید عه! خوشم اومده!!!، جزئی تر و زمان دارش کنید. 

نحوه ی نوشتن گزارش هم دو شکل کلی داره: 

1. ثبت نهایی در پایان روز: شب هنگام، در فرصتی آرام، همه کارهایی که انجام داده‌ایم رو مرور و یادداشت کنیم.

2. ثبت در لحظه: در طول روز و بلافاصله پس از هر فعالیت، آن را در دفترچه یا نرم افزار مخصوصی ثبت کنیم.

    

    

   

    

گزارش نویسی به چه دردی می‌خوره؟

1. افزایش خودآگاهی
   ما ممکنه یک فرضیه درمورد نحوه ی وقت گذروندنمون داشته باشیم. میگم فرضیه، چون خیلی وقتا چیزی که فکر می کنیم داره اتفاق می افته با واقعیت خیلی تفاوت داره! نوشتن گزارش روزانه حتی برای مدت کوتاهی  (مثلا چند روز یا یک هفته) کمک می کنه این فرضیه رو بررسی کنیم و واقعیت رو بفهمیم. مثلا ممکنه فکر کنیم کارمون اون قدر سنگین و طولانیه که هیچ وقت اضافه ای برای کلاس یا باشگاه رفتن برامون نذاشته. در حالیکه واقعیت این باشه که ما روزی جندین ساعت از وقتمون رو صرف گشتن در فضای مجازی یا پای مبل می گذرونیم. این تفاوت های کوچک و بزرگ کمک می کنه از خودمون و شرایطمون اگاهی درستی پیدا کنیم. 

    

2. ایجاد انگیزه برای بهره‌وری بیشتر
   وقتی بدونیم عملکرد روزانه مون ثبت میشه، ناخودآگاه تلاش می‌کنیم کارهای مفیدتر و موثرتری انجام دهیم. گزارش نویسی در ما حسی شبیه تماشا شدن ِ مداوم ایجاد میکنه. تماشا شدن میتونه روی رفتار آدمها اثر بذاره. مثلا باعث شه خوش اخلاق تر بشن یا کمتر وسط درس گوشی رو چک کنن. این تاثیر حتی زمانی که خودمون داریم خودمون رو تماشا می کنیم هم وجود داره! 

    

3. ابزار برنامه‌ریزی دقیق‌تر
   وقتی گزارش هامون یکی یکی نوشته میشن، اطلاعات ارزشمندی به دست میاد که کمکمون می کنه برنامه ریزی دقیق تری داشته باشیم. چون حالا میدونیم روزهامون چطور می گذره، چقدر می خوابیم، چه تفریح هایی داریم و آخر هفته معمولا کجاییم. این دانایی لازمه ی برنامه ریزیه. 

چه کسانی بهتره گزارش نویسی کنن؟

هرچند به همه پیشنهاد میدم که لااقل سالی یک بار این تمرین رو انجام بدن، اما بعضی ها شرایط وخیم تری دارن و نوشتن گزارش براشون ضروری تره. از همین الان شروع کن اگر: 

• اگه روزهات مثل برق و باد می‌گذره و نمیدونی باید وقت از کجا جور کنی!
• اگه هرچی برنامه می‌ریزی انجام نمیشه و مدام شکست می خوری. 
• اگر قراره به زودی وارد یک فاز مهم و جدید از زندگیت بشی (مثلا عروسی کنی یا وارد دانشگاه بشی) و میخوای بالاترین آمادگی رو داشته باشی!
• اگه می‌خوای خودت رو بیشتر بشناسی!

اگر این شرایط رو داری، به خودت لطف کن و برای چند روز این تمرین رو انجام بده. هر سوالی هم درباره‌ش داری میتونی همینجا زیر این مقاله بپرسی 😊